Zgromadzenie obligatariuszy stanowi w mojej ocenie najważniejszą zmianę wprowadzoną przez nową ustawę o obligacjach. Jest to instytucja prawna wzorowana na rozwiązaniach działających już na zachodnich rynkach, a mająca stanowić narzędzie do modyfikacji warunków emisji obligacji korporacyjnych. W obecnym stanie prawnym, z uwagi na brak stosownych regulacji, w praktyce częstokroć jest to niemożliwe.
Zgromadzenie obligatariuszy stanowi reprezentację ogółu obligatariuszy uprawnionych z obligacji danej serii lub z obligacji objętych tym samym kodem. Ustanowienie Zgromadzenia obligatariuszy zależy przy tym wyłącznie od woli samego emitenta, a dokładniej od treści warunków emisji obligacji. Jeżeli bowiem emitent chciałby w przyszłości zwołać zgromadzenie obligatariuszy, to możliwość taką muszą przewidywać kształtowane przez niego warunki emisji obligacji. Należy zaznaczyć, że zwołanie i przeprowadzenie zgromadzenia obligatariuszy zawsze będzie odbywało się na koszt emitenta.
Jak już wskazałem na wstępie, zgromadzenie obligatariuszy ma stanowić narzędzie umożliwiające zamianę warunków emisji obligacji. Odbywać będzie się to w drodze stosownej uchwały. Uchwała zgromadzenia obligatariuszy może dotyczyć w szczególności tzw. kwalifikowanych postanowień warunków emisji, tj.:
1) wysokości lub sposobu ustalania wysokości świadczeń wynikających z obligacji, w tym warunków wypłaty oprocentowania;
2) terminu, miejsca lub sposobu spełniania świadczeń wynikających z obligacji, w tym dni, według których ustala się uprawnionych do tych świadczeń;
3) zasad przeliczania wartości świadczenia niepieniężnego na świadczenie pieniężne;
4) wysokości, formy lub warunków zabezpieczenia wierzytelności wynikających z obligacji;
5) zasad zwoływania, funkcjonowania lub podejmowania uchwał przez zgromadzenie obligatariuszy.
Emitent w warunkach emisji obligacji może wskazać również inne postanowienia warunków emisji, których zmiana będzie możliwa w wyniku uchwały zgromadzenia.
Uchwała zgromadzenia obligatariuszy, która rażąco narusza interesy obligatariuszy lub jest sprzeczna z dobrymi obyczajami, będzie mogła zostać zaskarżona w drodze wytoczonego przeciwko emitentowi powództwa o uchylenie uchwały. Ponadto obligatariusze będą mogli wytoczyć przeciwko emitentowi powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały zgromadzenia obligatariuszy sprzecznej z ustawą.
Wprowadzenie do ustawy o obligacjach instytucji zgromadzenia obligatariuszy stanowi niewątpliwie wyjście naprzeciw oczekiwaniom rynku obligacji korporacyjnych i należy oceniać je jak najbardziej pozytywnie. Rozwiązanie takie zwiększa bowiem bezpieczeństwo zarówno dla emitenta, jak i inwestorów, dając możliwość reakcji na często zmieniającą się sytuację ekonomiczną emitenta przez modyfikacje jego zobowiązań.